Anatolia College Libraries: Academic integrity: Περίληψη

Περίληψη

Περίληψη ενός κειμένου ονομάζεται ο εντοπισμός των κύριων μερών του και η καταγραφή τους σε ένα ενιαίο και ολοκληρωμένο νέο κείμενο. Σκοπός της περίληψης είναι να παρουσιάσουμε όλες τις κύριες ιδέες του αρχικού κειμένου, ώστε ο αναγνώστης να σχηματίζει μια πλήρη εικόνα για αυτό χωρίς να χρειάζεται να το διαβάσει.

Πρώτη ανάγνωση του κειμένου, αργά και προσεκτικά, για να βρεθεί το Θεματικό Κέντρο του κειμένου.
Διακρίνουμε τα ουσιώδη στοιχεία του κειμένου από τα επουσιώδη
Δίνουμε συνοπτικά το περιεχόμενο κάθε παραγράφου βγάζοντας διευρυμένο πλαγιότιτλο συμπυκνώνοντας το νόημα της παραγράφου αυτής.
Ο διευρυμένος πλαγιότιτλος αποτελεί φράση / πρόταση με ολοκληρωμένο νόημα, διότι, πρόκειται να αποτελέσει περίοδο λόγου στη μελλοντική μου περίληψη.
Συνδέουμε τα μικρά συμπυκνωμένα νοήματα που γράψαμε (= διευρυμένοι πλαγιότιτλοι), αξιοποιώντας τις διαρθρωτικές λέξεις / φράσεις που έχουμε υπογραμμίσει, για να αποδώσουμε τη δομή της σκέψης και την οργάνωση του λόγου του συγγραφέα.
Στη θεματική περίοδο της περίληψης μας παρουσιάζουμε το θεματικό κέντρο του κειμένου
Χρησιμοποιούμε κάποτε (π.χ. στην αρχή, τη μέση και το τέλος, χωρίς να κάνουμε κατάχρηση) εκφράσεις του πλαγίου λόγου (π.χ. ο συγγραφέας υποστηρίζει, τονίζει, επισημαίνει, αντιπαραθέτει, παρουσιάζει, συμπεραίνει, προσδιορίζει?)
Χρησιμοποιούμε όρους του κειμένου. Δεν αντιγράφουμε ποτέ αυτούσιες εκφράσεις ή προτάσεις
Χρησιμοποιούμε προσωπική έκφραση: Δεν αρκεί κάποιος να επαναλαμβάνει κάθε φράση αφαιρώντας όσο το δυνατόν περισσότερες λέξεις και βρίσκοντας συνώνυμα των λέξεων, γιατί τότε πρόκειται για μηχανική εργασία σύντμησης του κειμένου και όχι για μια εργασία βαθύτερης κατανόησής του.
Σεβόμαστε το νόημα του κειμένου: αποδίδουμε στην περίληψη το περιεχόμενο του κειμένου, χωρίς να σχολιάζουμε ή να κρίνουμε τα αναφερόμενα σε αυτό, έστω κι αν διαφωνούμε με αυτά.
Εφαρμόζουμε τις τεχνικές σύμπτυξης
Παραλείπουμε τα παραδείγματα, τις συγκρίσεις και τις αναλογίες. Αν είναι όμως απολύτως αναγκαίο να συμπεριλάβουμε κάποια, αυτό θα γίνει με τρόπο ιδιαίτερα περιεκτικό.
Αποφεύγουμε να κάνουμε περίληψη της κάθε παραγράφου, διότι θα δημιουργηθούν πολλές παράγραφοι. Αντίθετα, δύο ή περισσότερες παραγράφους που συνδέονται νοηματικά τις συμπτύσσουμε σε μία.
Ελέγχουμε την έκταση της περίληψης: λέξη θεωρείται κάθε σύνολο από γράμματα χωρισμένο από τα προηγούμενα ή τα επόμενα με ένα κενό ή ένα σημείο στίξης. Το κατά συνέπεια» μετράει για δύο λέξεις, ενώ το συνεπώς για μία.

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε σε αυτό το ενδιαφέρον άρθρο με τίτλο Μεθοδολογία σύνταξης περίληψης.

Παράδειγμα

Κείμενο:

Κέλερ, Έλεν (Άνταμς) [Keller, Helen (Adams)]. Συγγραφέας και εκπαιδευτικός, μολονότι τυφλή και κωφή (Τουσκούμπια, Αλάσκα, 1880-Γουέστπορτ, Κονέκτικατ, 1968). Οι σπουδές και η κατάρτισή της αντιπροσωπεύουν ένα εκπληκτικό επίτευγμα στην εκπαίδευση ατόμων που παρουσιάζουν αυτού του είδους την αναπηρία.

Η Κέλερ σε ηλικία 19 μηνών έχασε το φως της και την ακοή της από μια σοβαρή ασθένεια και λίγο αργότερα έχασε και τη φωνή της. Όταν έγινε περίπου έξι ετών, οι γονείς της ζήτησαν για την εκπαίδευσή της τη βοήθεια του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ (Alexander Graham Bell), έτσι στις 2 Μαρτίου 1887 η Αν Μάνσφηλντ Σάλιβαν (Anne Mansfield Sullivan), η μετέπειτα κυρία Τζων Α. Μέισυ (Mrs John A. Macy), άρχισε να διδάσκει τη μικρή Κέλερ. Η Σάλιβαν, που τότε ήταν 20 ετών, άλλοτε εντελώς τυφλή αλλά πλέον μερικώς θεραπευμένη, ήταν απόφοιτος της Σχολής Τυφλών Πέρκινς της Βοστώνης. Μέσα στον πρώτο μήνα άρχισε να διδάσκει στη μικρή Έλεν τα ονόματα των διαφόρων αντικειμένων βάζοντας στις παλάμες της τα κατάλληλα κινητά γράμματα. Αργότερα η Έλεν έμαθε να μιλάει βάζοντας τα δάχτυλά της πάνω στον λάρυγγα της Σάλιβαν για να «ακούει» τις δονήσεις του.

Με την επίμονη διδασκαλία της Σάλιβαν και την κατάλληλη αγωγή που πήρε τόσο στην Σχολή Τυφλών της Βοστώνης Χόρας Μαν (Horace Mann) όσο και στη Σχολή Ράιτ – Χιούμασον (Wright – Humason Oral School) της Νέας Υόρκης, η Κέλερ έμαθε να διαβάζει και να γράφει και σημείωσε εξαιρετική πρόοδο στα πλαίσια του προγράμματος για κανονικούς μαθητές. Πήρε το πτυχίο της μετ’ επαίνου (cum laude) το 1904 από το Κολλέγιο Ράντκλιφ (Radcliffe College) του Καίμπριτζ της Μασαχουσέτης, όπου η Σάλιβαν την είχε μάθε να «συλλαβίζει» τα μαθήματά της με τα χέρια της.

Η Κέλερ αφιέρωσε τη ζωή της στη δωρεάν βοήθεια των κωφών και των τυφλών. Με τη βοήθεια ενός μεταφραστή (απαραίτητος, γιατί η φωνή της δεν ήταν εύκολα καταληπτή), γύρισε τον κόσμο για να προωθήσει την εκπαίδευση των μειονεκτούντων ατόμων της κατηγορίας της. Έγραψε πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων: Η ιστορία της ζωής μου (The Story of My Life, 1902) και Το ημερολόγιο της Έλεν Κέλερ (Helen Keller’s Journal, 1938). Η μαθητική ζωή της Κέλερ με την Αν Σάλιβαν απεικονίζεται στο έργο του Γουίλιαμ Γκίμπσον (William Gibson) Ο θαυμαστός εργάτης (The Miracle Worker), το οποίο παίχτηκε για πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη στις 19 Οκτωβρίου 1959, πήρε το βραβείο Πούλιτζερ (Pulitzer Prize) το 1960 και γυρίστηκε σε ταινία το 1962.

Περίληψη:

Η Έλεν Κέλερ παρόλο που ήταν τυφλή και κωφή μαθήτευσε δίπλα στην Άννα Σάλιβαν και κατάφερε να σπουδάσει σε σχολεία για τυφλούς και τελικά να πάρει πτυχίο . Σε όλη της τη ζωή εργάστηκε ώστε να εκπαιδεύσει ανθρώπους με προβλήματα όρασης και ακοής. Έχει επίσης συγγραφικό έργο και τέλος η ζωή της έχει δώσει έμπνευση για τη δημιουργία ενός θεατρικού έργου. (Κέλλερ. Πάπυρος Λαρους Μπριτάννικα 33:86)

Πηγή:

“Κέλερ, Έλεν.” Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα, Πάπυρος, 1996, pp. 86–87.